czerwiec 8th, 2011 
Interesującą osobowością w nowej muzyce jest Mauricio Kagel (ur. 1931 ), pochodzący z Buenos Aires, zamieszkały w Kolonii. Kagel interesował się muzyką od najwcześniejszych lat, ucząc się prywatnie gry na fortepianie i wiolonczeli, harmonii i dyrygowania. Od 1949 r. działał w Buenos Aires jako muzyk zespołu i dyrygent Agrupación Nueva Música, jako muzyk filmowy i teatralny. W 1957 r. przenosi się na stałe do Kolonii, gdzie działa nieprzerwanie, bulwersując niemal każdym nowym utworem nawet najbardziej wyrobioną publiczność muzyczną. Z jego dzieł na uwagę zasługują: Sekstet smyczkowy (1953), Anagrama na 4 wokalne głosy solowe, chór mówiony i zespół kameralny (1958), Heterofonia na wielką orkiestrę symfoniczną (1961), Match na 2 wiolonczele i perkusję (1964).
W Diaphonie na chór, orkiestrę i 2 projektory (1964) Kagel zaprezentował nowy wariant utworu chóralno-symfonicznego, stosując diapozytywy i projekcje filmowe jako materiał notacyjno-muzyczny (a zarazem uzupełniający wrażenie odnoszone przy słuchaniu utworu). Nowsze dzieła Kagla: Kwartet smyczkowy, Acustica na dźwięki instrumentalne i elektroniczne, antyopera Staatstheater (1970) i Variété, spektakl koncertowy dla aktorów i muzyków (1977).
Loading ...
