
Taniec dla wielu z nas jest pasją życiową, dla innych grup mógłby nie istnieć, ale są też tacy, którzy nie tańczą ale lubią patrzeć na taniec innych. Tańczymy aby pozbyć się negatywnej energii, wydobyć ze swojej duszy piękno oraz zostawić w tym tańcu kawałek siebie. Taki podział jest jak najbardziej właściwy, ponieważ oddajemy przez taniec to co w nas niedobre i możemy przez to czuć się oczyszczeni i szczęśliwsi. Niektórzy tańczą dla sławy, inni, bo taka jest ich praca. Jednak najpiękniejszy taniec wypływa z naszej duszy, sprawia, że czujemy się lekko i przyjemnie. Wielu z nas tańczyć zaczyna jako dzieci, potem rozwijają się, aż w końcu zdobywają predyspozycje do nauki tańca innych osób. Nie ma chyba nic wspanialszego niż możliwość nauki innych osób czegoś, co się kocha i czym się pasjonuje. Jest jednak wiele dzieci, które chcą uczestniczyć w takiej nauce tańca a nie mogą. Kursy nie są najtańsze, a niektórych rodziców po prostu na to nie stać. Podobno z każdej sytuacji można wybrnąć, ale chcąc uciec od czegoś takiego potrzeba wielu prób.