Francuska opera komiczna

Francuska opera komiczna miała nieco inny charakter niż włoska, wywodziła się bowiem z przedmieść (stąd nazwa vaudeville — od franc, voix de ville — głosy miasta) i miała —jak i angielska ballad opera — wyraźną tendencję satyryczną i krytyczną. Za jej twórcę uważa się pisarza, autora sztuk, Charles’a Simona Favarta. który włoskiej lekkiej operze nadał lokalny charakter. Francuska opera komiczna podejmowała tematy aktualne, czerpała je z konfliktów typowo mieszczańskich, była bliska realisty­cznej opisowości i nie pozbawiona rysów moralizatorskich. Akcja oper komicznych przebiegała w dialogach i osobnych „numerach”, które sięgały od zwykłych prostych pieśni aż po arie da capo: wiele miejsca zajmowały w niej ansamble, pokaźne rozmiary osiągały też finały.

 

Około r. 1750 opéra comique opanowała repertuar sceniczny, zwłaszcza kiedy idee Rousseau były już powszechnie znane i zaakceptowane. Autora­mi oper komicznych byli we Francji Duni, Philidor i Monsigny, a także we wcześniej­szych swoich scenicznych poczynaniach.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

Kochani, jestem instruktorem tańca nie tylko z zawodu lecz także z prawdziwej, głębokiej pasji. Z całą pewnością wielu z Was kocha tę formę wyrażania siebie jednak zdaję sobie sprawę, że są wśród Was również tacy, którzy traktują go tylko jako chwilową formę rozrywki w wolny weekend. To właśnie te osoby chciałbym zachęcić do zagłębienia się w temat i odszukania w tańcu głębszego sensu. Taniec bowiem to piękny sposób na rozładowanie i wyrażenie rozmaitych emocji.
You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.