Ginastera

Alberto Ginastera (ur. 1916) wyszedł jak większość muzyków południowoamerykań­skich od stylizacji folkloru, aby następnie przejąć technikę dwunastotonową (Koncert fortepianowy, 1961). Komponował początkowo w uwspółcześnionym stylu narodo­wym (Panambi, I Symfonia), adaptując sugestie ludowe dla celów neoklasycznych na ogół konwencji formalnych. Tworzył w bardzo różnych dziedzinach muzyki, konsekwentnie odświeżając swój język dźwiękowy. Napisał m. in. II Kwartet smyczko­wy (dodekafoniczny), Koncert na harfę i orkiestrę, utwór Cantata para América mágica na sopran, 2 fortepiany i perkusję (do tekstów prekolumbijskich, 1960) oraz opery Don Ro­drigo i Bomarzo, a także balety (Panambi, Estancia, Variaciones concertantes) oraz kom­pozycję religijną Turbae ad Passionem Gregorianam na 3 śpiewaków, chór chłopięcy i or­kiestrę (1974).

 

Rozwój technik przebiega w twórczości Ginastery równolegle do rozwoju muzyki amerykańskiej i europejskiej, zyskując kompozytorowi dużą popularność.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

Kochani, jestem instruktorem tańca nie tylko z zawodu lecz także z prawdziwej, głębokiej pasji. Z całą pewnością wielu z Was kocha tę formę wyrażania siebie jednak zdaję sobie sprawę, że są wśród Was również tacy, którzy traktują go tylko jako chwilową formę rozrywki w wolny weekend. To właśnie te osoby chciałbym zachęcić do zagłębienia się w temat i odszukania w tańcu głębszego sensu. Taniec bowiem to piękny sposób na rozładowanie i wyrażenie rozmaitych emocji.
You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.