Written on czerwiec 8th, 2011 by Patryk Mętoń

Klastery

Posted in Muzyka amerykańska

Z Cowellem wiąże się bardzo prosta i praktyczna teoria operowania totalnymi zesta­wieniami dźwiękowymi, tzw. klasterami (ang. tone clusters). Tone clusters — to technika fortepianowa, w której materiał dźwiękowy bodaj po raz pierwszy jest mniej ważny od samego sposobu wykonania. Gra się tu w równym stopniu palcami, co dłonią, przedramieniem czy łokciami. W rezultacie „harmonika” jest całkowicie przy­padkowa, uzależniona od sekundowego stroju instrumentu.

 

Zestawienia takie mogą być komponowane nie tylko diatonicznie czy pentatonicznie (czarne klawisze na fortepianie), ale i w pełnej chromatyce lub nawet ćwierćtonowo. Harmonicznie rzecz ujmując, liczy się tu tylko konsystencja interwałowa i szerokość pasma klasteru. Tone clusters,nie są sumą dźwięków, lecz jakby jednym dźwiękiem o poszerzonym paśmie wysokości. Cowell użył klasterów po raz pierwszy w r. 1912, w utworze The Tides oj Manaunaun, lecz zrobiły one karierę dopiero w naszych czasach. Poszukiwania Cowel-la dotyczyły również rytmu. Cowell jest współwynalazcą, wraz z L. Thereminem. rytmikonu — instrumentu, który pozwala na równoczesny przebieg 16 różnych ryt­mów; charakterystyczne dzieło z użyciem rytmikonu: Rhythmicana na rytmikon i orkiestrę (1931).

[Głosów:0    Średnia:0/5]

nowe wpisy

Patryk Mętoń
Kochani, jestem instruktorem tańca nie tylko z zawodu lecz także z prawdziwej, głębokiej pasji. Z całą pewnością wielu z Was kocha tę formę wyrażania siebie jednak zdaję sobie sprawę, że są wśród Was również tacy, którzy traktują go tylko jako chwilową formę rozrywki w wolny weekend. To właśnie te osoby chciałbym zachęcić do zagłębienia się w temat i odszukania w tańcu głębszego sensu. Taniec bowiem to piękny sposób na rozładowanie i wyrażenie rozmaitych emocji.
«
»
You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.