Giovanni Paisiello (Paesiello, 1740—1816) kształcił się w Neapolu, gdzie z powodzeniem konkurował z Piccinim. Jako kapelmistrz opery włoskiej przebywał w Petersburgu, a w 1764 r. wrócił (przez Warszawę) do Neapolu. Był kapelmistrzem dworskim króla neapolitańskiego. Napisał ponad 100 oper (m. in. La serva padrona 1781 i Barbiere di Siviglia, obie opery zostały zdystansowane w opinii publiczności przez takież opery Pergolesego i Rossiniego).
Z innych jego oper na uwagę zasługują jeszcze: Marchese di Tulipano, Il re Teodoro, La Molinara, Nina i Proserpina. Komponował też wielkie dzieła kościelne (2 requiem, Te Deum na 2 chóry, Miserere i 4 oratoria), 6 koncertów fortepianowych (pośród nich znany V Koncert Es-dur), kwartety (w tym 12 z fortepianem; nadto 6 kwartetów smyczkowych) i utwory na harfę.